top of page

Það eru örfáir staðir á landinu sem hafa þau áhrif á mann að maður fer ósjálfrátt að stara á þá. Oftast eru þetta fjöll. Það eru sennilega tveir staðir hér á Norðurlandi sem draga mig svona að sér. Það er Fjalladrottningin, Herðubreið og svo Þverbrekkuhnjúkur og Hraundrangi í Öxnadal (Hraundranginn er vissulega líka glæsilegur í Hörgárdal)



Öxnadalur, Þvebrekkuhnjúkur, Vatnsdalur, Hraunsvatn, Kiðlingshnjúkur, Hraunsá


Við pabbi gengum einu sinni upp á Herðubreið. Það var magnað! Aðdáun mín á fjallinu minnkaði ekki við það. En ég hef ekki enn gengið upp á Þverbrekkuhnjúk og mun aldrei klifra upp á Hraundranga :)



Hraundrangi


Í haust minnkaði ég við mig í vinnu, fór niður í 70% stöðu við Akureyrarkirkju. Ástæðan var sú að mig langaði til að sinna spilamennsku enn betur og búa tækifæri til að mynda meira. Miðvikudagar hafa verið myndadagar hjá mér undanfarnar vikur. Miðvikudagurinn 21. október var myndadagur. Vinur minn Daníel Starrason, ljósmyndari, hefur ofast farið með mér í þessar vikulegu ferðir. Frábært að vera með góðum myndafélaga.

Kíkið á Daníel:


Við hittumst um morguninn en einhvernveginn fann ég mig ekki, sá ekki myndefni í neinu. Daníel þurfti svo að fara í bæinn og ég sagði honum að ég ætlaði aðeins að renna í Hörgárdalinn. Ég fór svo frekar í Öxnadal, fór að Hrauni, ætlaði svo aðeins að labba upp í Hólana, en endaði með allt draslið mitt upp á efstu hólunum fyrir neðan Drangann. Þetta var dýrðlegur dagur og þarna uppi fann ég neistann.



Hraunsvatn, Þverbrekkuhnjúkur, Vatnsdalur, Kiðlingshnjúkur


Ég hef langmest myndað fugla og það er mín sterkasta hlið. En landslagið heillar mig meira og meira og ég hef gaman af að gera tilraunir í því. Ég ákvað að fara með nokkrar linsur þarna upp, því ég var búinn að ákveða að taka bæði HDR myndir, en þar tek ég nokkrar myndir sem eru allt frá því að vera talsvert undirlýstar í að vera talsvert yfirlýstar. Þeim blanda ég saman þannig að ég get náð bæði hvítum snjónum og dökkum skuggum eins og augað sér það. Einnig var ég búinn að ákveða að búa til Panorama, þar sem ég tek margar myndir með aðdráttarlinsu og sauma þær svo saman með hugbúnaði. Þannig verður til mynd með mjög hárri upplausn og engri bjögun, en víðlinsur bjaga myndir talsvert.



Kista, Hraundrangi, Drangafjall. Panorama sett saman úr 16 ljósmyndum



Þverbrekkuhnjúkur, Hraunstapar, Kiðlingshnjúkur, HDR samsett úr 3 myndum.


Það er erfitt að lýsa því hvernig tilfinning það er að vera í nýföllnum snjónum, einn í þessari þögn sem er svo dásamleg, með alla þessa fegurð fyrir framan sig. Það er mér afar mikilvægt að vera ekki bara að taka myndir, heldur setjast niður og njóta. Ég set hughrif gjarnan í samband við einhverja tónlist. Ég held að þessi móment séu fyrir mér eins og "Húm" eftir Atla Örvarsson. Tært, kyrrð, passlegt af öllu, þrír hljómar, eins og þrjó megin þemu í landslaginu. Yfirröddin eins og Hraundranginn. Örlítið tregafullt, eins og mér líður alltaf á svona stundum. Tilfinning sem ég get ekki útskýrt frekar, en er gríðarlega sterk.




Þegar ég var á leið niður eftir sendi ég Daníel skilaboð, sagði honum að ég hefði farið þarna upp. Fékk skilaboð frá honum. Dranginn hafði greinilega dregið hann að sér, því hann var á leiðinni upp. Dásamleg mynd hans frá Hraunsvatni er hér:




180 views0 comments

Hér kemur játning. Ég hafði aldrei komið á Rauðanes í Þistilfirði þar til í fyrradag.




Ég hafði nokkru sinnum verið spurður hvort ég hefði ekki örugglega farið á Rauðanes. Ég skammaðist mín eiginlega alltaf þegar ég svaraði neitandi. Ég hef farið í óteljandi ljósmyndaferðir á svæðið, oftast á Langanes. Alltaf keyrði ég framhjá Rauðanesinu og hugsaði með mér að ég yrði fljótlega að fara þangað.





Í fyrradag fór ég þangað. Labbaði í klukkustund, en birtan var ekki nógu falleg, þannig að ég snéri við. Ég gerði svo aðra tilraun í gærmorgun og allt var fullkomið. Logn, hlýtt, ég aleinn, birtan falleg.




Mér líður vel í svona umhverfi. Fuglabjörg heilla. Hávaðinn sem fylgir þeim er sem fallegasti söngur í mín eyru. En um miðjan október er nánast þögn. Maður heyrir í einstaka músarrindli, hlýtt blaður æðarfuglanna, og svo blístur straumandanna, sem voru margar í kring um nesið. Tveir stórir hópar sendlinga juku svo bara á upplifunina með samhæfðu flugi sínu. Lítill opinn bátur með utanborðsmótor rauf þögnina, sigldi út á fjörðinn og var svo þar kyrr lengi. Sá sem fiskaði hefur átt dýrðarstund á sjó. Ég prófaði að mynda aðeins með dróna, en hætti því strax. Hvinurinn í drónanum eyðilagði bara stemmninguna.





Nesið er þekkt fyrir óteljandi gatkletta, hella og litríka kletta. Svo er fuglalíf einstakt. Það er tiltölulega auðvelt að ganga hringinn, en hann er sagður vera um 7 km. Ég tók smá krók og síminn sagði að ég hefði gengið 10 km. Það finnst mér trúlegt.





Ég tel það vera forréttindi að búa á NA-landi. Hér eru stórkostlegir staðir til að heimsækja. Svakalega fallegir staðir í Eyjafirði, Mývatnssveit og Þingeyjarsveit, en Norðurþing er einhvernveginn í sérstöku uppáhaldi. Kannski af því að þar er ekki of mikið af fólki. Ég er nefnilega svolítill einfari í mér. Kannski ætti ég ekkert að vera að dásama Kelduhverfi, Öxarfjörð, Núpasveit, Melrakkasléttu, Rauðanes og Langanes svo ég haldi áfram að vera einn í heiminum þar :D



Arnarstaðabás í Öxarfirði


Á leiðinni í Þistilfjörðinn keyrði ég fyrir Melrakkasléttu. Hún er svo fallega hrjúf. Á leiðinni heim fór ég svo nýju hraðbrautina vestan Jökulsár. Fjalladrottningin blasti við í undalegri jökulbirtunni.





161 views0 comments

Updated: Oct 30, 2020

Nú er þögnin að færast yfir umhverfið. Farfuglarnir hverfa smám saman. Skógarþrösturinn heldur uppi lífinu innanbæjar og fer kórinn að hefja upp raust sína nú þegar reyniberin fara að þroskast.


Það er þannig með mig að seinnipartur maí og júní eru hápunktar ársins, amk þegar fuglamaðurinn Eyþór talar. Tónlistarmaðurinn Eyþór á fleiri uppáhalds tímabil. Nú þegar er ég farinn að hlakka til vorferða minna næsta vor.


Í fyrra og hitteðfyrra fórum við hjónin í Grímsey um sumarsólstöður. Í bæði skiptin var ég að flytja tónlist en tók myndavélina með. Ég alloft farið til Grímseyjar, en alltaf til að spila. Ég ætlaði að fara þangað í sumar eingöngu til að mynda, en komst því miður ekki.


Í Grímsey er sérlega góð aðstaða til að mynda lunda.




Í þessum tveimur síðustu ferðum mínum fór ég í stuttar gönguferðir til að ná einhverjum myndum. Þótt tíminn hafi í bæði skiptin verið allt of naumur þá náði ég mörgum af mínum uppáhalds lundamyndum þar.




Það er í raun ekki svo flókið að koma sér til Grímseyjar. Það er hægt að fljúga þangað frá Akureyri og svo er hægt að taka ferjuna frá Dalvík. Ég hef hvort tveggja prófað. Siglingin í fyrra var ekkert sérlega skemmtileg. Sjóveiki var að hrjá kallinn, en það slapp alveg til. En þrátt fyrir að einhver hefði hrópað að við værum að sigla framhjá höfrungavöðu, þá lá ég bara áfram í hnipri. Það hefði ekki gerst undir venjulegum kringustæðum.




Grímseyingar taka vel á móti gestum. Þar er hægt að fá fína gistingu. Síðast gistum við hjónin hjá Höllu Ingólfsdóttur í Arctic trip. Það var algjörlega frábært. Árið þar áður vorum við í gistiheimilinu Básum. Sjarmerandi hús með fallegu útstýni. Á báðum stöðum er stutt í frábæra myndastaði.




Lundinn heillar marga enda er hann afskaplega fallegur og skemmtilegur fugl. Ég hafði á tímabili þá tilfinningu að fuglaljósmyndarar væru lítið að mynda hann. Kannski af því að hann er svo vinsæll (stundum þreytist maður á að mynda það sama og aðrir) eða kannski var það af því að fuglinn fékk á sig frekan neikvæðan "túristastimpil" - Lundabúðir á Laugavegi....




Ég hef verið svo heppinn að hafa í nokkur skipti tekið þátt í fuglarannsóknum og merkingum í Flatey á Breiðafirði. Ein tegundin sem við fylgjumst með er lundi. Þannig að ég hef verið að kafa ofan í lundaholur til að ná í fugla og athuga varpárangur. Þessu fylgja bit, klór (ein klóin er flugbeitt) og lundalús, en samt er þetta stórskemmtilegt. Tegundin er eiginlega alveg frábær.




Ég fer mismunandi leiðir í myndbyggingu þegar ég mynda fugla. Ég ætla ekkert að fara út í útskýringar á því, en þó get ég sagt að ég einangra sennilega oftar lunda og álkur frá umhverfinu í myndatökunni heldur en með aðrar tegundir. Notast við liti, gróður, sjó og blóm til að búa til mýkt og dulúð, en einnig til að beina athyglinni að sjálfu aðal viðfangsefninu. Það er jú eitthvað sérstakt við höfuðið á þessum tveimur tegundum sem gerir það að verkum að augað leitar strax þangað.




Það er alveg á hreinu að ég fer til Grímseyjar næsta sumar. Til að heimsækja þennan fallega fugl, sem tiltölulega auðvelt er að nálgast (ekki of auðvelt, eins og á sumum ferðamannastöðum) en alltaf krefjandi að mynda (það má lítið fara úrskeiðis í lýsingu á fuglum sem eru bæði skjannahvítir og kolsvartir)




Að lokum bendi ég ykkur á að kíkja á heimasíður góðra kunningja, öðlingshjónanna Gyðu Henningsdóttur og Einars Guðmann. Þau eru á heimavelli í Grímsey og taka magnaðar fuglamyndir. Hér eru lundarnir þeirra, væntanlega flestar teknar í Grímsey:


Allar myndirnar í færslunni sem og aðrar myndir á síðunni eru fáanlegar í ýmsum stærðum og gerðum. Vinsamlegast hafið samband í gegn um síðuna :)

36 views0 comments
bottom of page